De belangrijkste stemmen in juni zijn die van 2.000 kinderen op het Theaterplein
Tatjana Scheck
Schepen voor Vooruit in AntwerpenThursday 02
May 2024 10:19
Het was een warme zomerdag in juni 2023 toen meer dan 1.200 kinderen van over heel de stad op het Antwerpse Theaterplein samenkwamen. Ze zongen luid, klaar en duidelijk het lied Djamaloka, met als refrein: “Wil je weten hoe mijn liedje luidt? Spreek dan mijn naam goed uit!”
Wellicht beseften al die kinderen het op dat moment en in al hun enthousiasme zelf niet, maar ze stuurden toen een krachtig signaal uit. Het signaal van een superdiverse stad - waar kinderen, jongeren, volwassenen en senioren in harmonie met elkaar willen leven, in tegenstelling tot wat anderen ons willen doen geloven. Ongeacht hun achtergrond, de opleiding of het inkomen van hun ouders waren al die kindermonden toen één. En dat zijn ze eigenlijk altijd.
En dat is voor mij precies wat cultuur kan, wat cultuur doet, wat cultuur is. Verbinden, zelfs in tijden van angst door crisissen en oorlogen dichtbij, van extreme stemmen die om ter luidst roepen om tegenstellingen op te poken. In een wereld die niet langer verdeeld is in links en rechts of conservatief en progressief, maar in open en gesloten, is het belangrijkste om de geest en het hart open te houden en om uit te gaan van vertrouwen in elkaar. Dat is wat die 1.200 kinderen, verenigd op die prachtige zomerdag in Antwerpen, ons aan herinnerden. Wij, volwassenen.
Cultuur helpt ons om dat vertrouwen in elkaar op te bouwen, om in vrijheid jezelf te kunnen en mogen zijn, om de dingen vanuit een ander perspectief te bekijken, om naar een ander z’n verhaal te kijken en te luisteren. En vooral de plaats te geven ook om dat verhaal te begrijpen. Het helpt ons om minder streng te oordelen over die ander. Cultuur past voor wat makkelijk in te kleuren is door zwart of grijs, het doet nadenken en zorgt voor nuance. Cultuur in al haar vormen bestaat om een samenleving te smeden, vorm te geven, om het democratisch principe van ieders stem te horen en te laten horen. Eigenlijk is cultuur burgerparticipatie in haar meest zuivere vorm.
‘The earth has music for those who listen’
Muziek en bij uitbreiding alle kunstvormen zijn een universele taal die ons op fundamentele en menselijke manier met elkaar verbindt. Shakespeare, aan wie bovenstaande quote ontleend is, had dat al lang geleden goed begrepen. Zelf had ik het voorrecht om in een muzikale familie op te groeien en me dankzij muziek te kunnen ontwikkelen. Het is een kans die alle kinderen moeten krijgen. Vandaag nog altijd is vrijetijdsparticipatie de facto te veel een voorrecht voor kansrijke gezinnen. Ouders in kwetsbare groepen vinden vaak niet de bandbreedte om buiten de schooluren ook nog hun kinderen naar de sportclub, jeugdbeweging of een muziekacademie te brengen.
Binnen het onderwijs zijn leerkrachten overbevraagd en de middelen onvoldoende. Daardoor komt muzikale vorming stiefmoederlijk aan bod. Onderzoek toont nochtans aan dat net creatieve vorming de hersenen elastisch doet ontwikkelen en daarom beter leert leren. Dus ook in het onderwijs zouden kunst en cultuur niet de kers op de taart moeten zijn, dat zogezegde extraatje indien nodig, maar zouden ze daarentegen deel van het deeg moeten maken.
In mijn eigen stad Antwerpen staan duizenden (jonge) makers te popelen om zich te tonen, om hun stem te laten horen, om hun verhaal te vertellen. Hoewel ze met meer en meer zijn, krijgen ze daar minder en minder de kans toe. Het belang van hun bijdrage en hun werk wordt door sommigen in onze stad schromelijk onderschat.
Het is bijna juni 2024. Op eenzelfde warme zomerdag (laat het ons hopen:) als die in 2023 trekken we op 9 juni met zijn alleen naar de stembus. Laat uw stem ook een stem voor cultuur zijn. Maar nog belangrijker, nog in juni 2024, komen er opnieuw kinderen samen op het Theaterplein om te zingen. Met liefst 2.000 zullen ze dit jaar om uit volle borst te zingen dat alles begint bij het juist uitspreken van elkaars naam en bij verbinding zoeken met elkaar.
Want het allerbelangrijkste dat dit jaar in juni staat te gebeuren is dat de kinderen van de stad al zingend hun stem kunnen laten horen. De volwassenen moeten alleen nog leren luisteren.
Tatjana Scheck
Ga naar Tatjana Scheck
Over de Auteur
Tatjana Scheck
Schepen voor Vooruit in AntwerpenDeel dit artikel met je vrienden.
Wil je meer weten over onze strijd?
Dit vind je misschien ook
interessant
-
Een pleidooi voor kunstenaarsateliers
Hilde Peeters3.06.2024
-
It’s the education, stupid!
Anaïs Maes30.04.2024
-
Zomerfestivals, de plek bij uitstek voor cultuur
Tina Van havere30.04.2024