Wie werkt doet niet alleen iets goeds voor zichzelf of zijn gezin, wie werkt draagt ook bij tot onze welvaartsstaat. En dat is belangrijk. Want het is die welvaartsstaat die ervoor zorgt dat iedereen zorg, bescherming en gelijke kansen krijgt. Zonder welvaartsstaat moet iedereen zichzelf maar weten te redden en bepaalt de plaats van je wieg meestal ook de uitkomst van je leven.
Om goed en gelukkig te kunnen leven moet je kunnen kopen wat je nodig hebt. Je moet dus voldoende koopkracht hebben. Je moet niet alleen kunnen kopen wat je nodig hebt om te overleven – zoals voedsel, energie, kleren, een woonst, transport – en communicatiemiddelen – maar liefst ook wat meer: vakanties, hobby’s, uitstapjes…
Werken moet lonen. Niet alleen in de jaren dat je aan het werk bent maar ook daarna. Wie heel zijn hele leven hard gewerkt heeft, verdient een deftig pensioen en een leven zonder financiële zorgen.
Een gezonde economie is goed voor iedereen: zij zorgt voor meer welvaart en voor meer middelen om samen te investeren in dingen die we belangrijk vinden. Denk aan onderwijs, gezondheidszorg, pensioenen en veiligheid. Om vandaag onze economie verder te ontwikkelen moeten we vooral toekomstgericht investeren.
Belastingen moeten eerlijk, eenvoudig en makkelijk hanteerbaar zijn. Dat is belangrijk: de bereidheid tot solidariteit tussen mensen hangt ervan af. Helaas zijn onze belastingen vandaag vaak oneerlijk, complex en moeilijk hanteerbaar.
Het klassieke tijd model met werkweken van 38 uur voor 5 dagen en tot je 65e levensjaar ontstond toen mannen nog gezinshoofden en alleenverdieners waren. De vrouw bleef meestal thuis, verzorgde de kinderen en deed het huishouden. Wie voltijds werkte gedurende de voorgeschreven uren had recht op een volledige sociale bescherming.
Iedereen heeft recht op veilige goederen, kwaliteitsvolle diensten en correcte prijzen. Gaat er iets mis? Dan moet je een effectieve oplossing hebben om je recht te halen. Precies daarvoor bestaat ons consumentenwetgeving.
Wie economie hoort, denkt aan cijfers: winst, werkloosheid, groei... Maar eigenlijk gaat economie over mensen. Een goede economie stelt mensen in staat hun eigen leven uit te bouwen en daarbij de dingen te betalen die zij belangrijk vinden. De economie is dus een instrument voor mensen om goed te kunnen leven.
We zijn allemaal inwoners van de Europese Unie, maar wat betekent dat juist? Voor Vooruit is het duidelijk: samen bereik je meer dan alleen. Een goede samenwerking tussen Europese landen zorgt voor meer veiligheid, welvaart en vrijheid – ook in ons land. Dat laten een aantal recente crisissen ons meer dan ooit zien. Als we de samenwerking binnen de Europese Unie goed aanpakken, is het zonder enige twijfel een win-win.
Vooruit gelooft in solidariteit en gelijkheid. Die twee zijn voor ons onlosmakelijk verbonden. Wat wil dat zeggen? Eenvoudig: via solidariteit zorgen we voor meer gelijkheid.
Vooruit wil het energiebeleid eindelijk doordacht en toekomstgericht maken. Alleen door massaal te investeren in het energiesysteem van de toekomst zullen facturen dalen, zal de energie duurzamer worden (minder uitstoot) en zal de bevoorradingszekerheid toenemen. Energie wordt zo eindelijk weer een motor van vooruitgang voor iedereen.
‘Eerst naar school, dan een job en daarna een huis kopen’, zo simpel was het vroeger. Wie vandaag op zoek is naar een woning, weet dat de tijden veranderd zijn. De woningprijzen stijgen fors en de concurrentie is keihard. Een eigen woning kopen, is voor veel mensen zo goed als onbetaalbaar.
Voor Vooruit moet de begroting ten dienste staan van onze zorg, onze koopkracht en de toekomst van onze kinderen. Een goede begroting zorgt ervoor dat we er allemaal samen op vooruit gaan. Het is een instrument voor solidariteit en de basis van een sterke en efficiënte welvaartsstaat.
Solidariteit is je deel doen en je deel krijgen. Jammer genoeg zijn er nog steeds mensen die wel klaar staan om hun deel te krijgen, maar die niet bereid zijn om hun deel te doen. Dat is niet alleen verkeerd maar ondergraaft ook onze welvaartsstaat.
In een sterke welvaartsstaat weet iedereen dat hij altijd genoeg zal hebben. Niemand hoeft armoede te lijden, ook niet bij pech of een grootschalige crisis zoals de corona- of gascrisis. Armoede in een samenleving is geen noodlot en kinderarmoede zou gewoon niet mogen bestaan.
We willen allemaal iets nalaten aan wie we liefhebben. Maar in ons land verloopt dat niet zoals het hoort. Terwijl hardwerkende mensen belastingen moeten betalen op de erfenis die ze van hun ouders krijgen, betalen rijke mensen er vaak geen.
Overal ter wereld leven mensen van verschillende afkomst, seksuele geaardheid, gender, leeftijd en overtuiging samen. Samenleven in diversiteit is niet altijd eenvoudig. Maar de enige goede samenleving is een samenleving waar plaats is voor iedereen… een inclusieve samenleving. Daarvoor heb je eerlijke spelregels nodig. En een neutrale overheid die iedereen gelijke behandeling garandeert.
Samenleven is meer dan gewoon naast elkaar bestaan. Wanneer we onze buren niet meer kennen en niet meer met elkaar praten, vervreemden we van elkaar. Dat voedt wantrouwen en verdeeldheid en zorgt er uiteindelijk voor dat we ons niet meer thuis voelen in eigen land.
Heel veel mensen zijn teleurgesteld over hoe ons land omgaat met migratie. Het lijkt één grote warboel waar de overheid geen controle over heeft: mensen die geen recht hebben om te blijven, blijven toch. Mensen die wel recht hebben om te blijven, slapen op straat.
Een sterke overheid verankert de solidariteit tussen de burgers van een land. Zij overstijgt sporadische liefdadigheid en vervangt haar door betrouwbare en duurzame onderlinge verbondenheid tussen mensen. Een sterke overheid voorkomt dat het recht van de sterkste heerst of dat iedereen zichzelf maar moet redden.
Wie vooruit wil gaan in een samenleving, moet haar taal spreken. Taal geeft kansen. En taal verbindt. Hoe meer mensen goed Nederlands spreken in Vlaanderen, hoe meer ze kunnen bijdragen aan onze welvaartsstaat en hoe kleiner de ongelijkheid.
