Minder ongelijkheid: grote vermogens moeten eerlijk bijdragen
Sectoren zoals banken, verzekeraars, energieleveranciers en telecombedrijven hebben een enorme marktmacht. Ze kunnen hun prijzen opdrijven en diensten aanbieden aan voorwaarden, die ze zelf bepalen, vooral gericht op winstmarges voor zichzelf. De klant is dus niet altijd koning. Integendeel zelfs.
Zo wordt het Belgische bankenlandschap bijvoorbeeld gedomineerd door enkele grootbanken. Terwijl hun winsten jaarlijks stijgen, stijgen voor de klanten de kosten. Bovendien krijgen klanten amper voordelige rentes op hun spaarrekening.
De manier waarop banken rentes toekennen, is dus ondoorzichtig en onrechtvaardig. Op de koop toe worden fysieke bankdiensten duurder gemaakt en bankautomaten stelselmatig afgebouwd.
Elk zijn deel is niets te veel
Wie werkt en eerlijk zijn belastingen betaalt, moet er vanuit kunnen gaan dat grote vermogens en multinationals dat ook doen. Solidariteit betekent dat iedereen die zijn deel krijgt, maar vooral ook dat iedereen zijn deel doet.
Gewone werkmensen betalen vandaag te veel belastingen, omdat een kleine groep er te weinig betaalt. De indruk dat wie geld genoeg heeft steeds de dans ontspringt, tast het draagvlak voor solidariteit aan.
Een sterke welvaartsstaat staat dat nooit toe. Vooruit zal er altijd voor strijden om er voor te zorgen dat ook de grote vermogens en multinationals hun eerlijke bijdrage leveren.
Marktmacht doorbreken
Door hebzucht en overmoed veroorzaakte de financiële sector in 2008 een enorme crisis. Die crisis kostte de belastingbetaler bijna 15 miljard euro, net zoveel als we in Vlaanderen elk jaar uitgeven aan alle scholen en universiteiten.
Sindsdien werd de financiële sector gedwongen om hogere kapitaalbuffers aan te houden. Met nieuwe regulering door Europa en de Nationale Bank is het een stuk minder waarschijnlijk geworden dat de belastingbetaler moet bijspringen.
Toch zien we nog steeds een enorme machtspositie in de financiële sector. Driekwart van al het spaargeld zit bij de 4 grootbanken. Er is ook weinig mobiliteit en dus weinig effectieve concurrentie tussen de banken.
Vooruit pleit op Belgisch en Europees niveau voor regulering en een fiscaal kader dat de marktmacht van de grootbanken en grote verzekeraars aanpakt. En zo ruimte schept voor kleinere, innovatieve spelers die zich richten op investeringen die de reële economie ten goede komen.
Vooruit strijdt voor hogere spaarrente
Banken maken enorme winsten met het geld dat mensen op de spaarboekjes zetten. Ze moeten daarvoor in ruil deftige spaarrentes geven. De minimale spaarrente moet worden verhoogd, desnoods bij wet.
Wat ons betreft, zorgen we er ook voor dat banken de keuze voor het voordeligste spaarproduct automatisch als standaard voorzien, tenzij de klant dit weigert. En we verbieden het verplicht koppelen van een voordelige spaarrekening met een zichtrekening bij dezelfde bank.
Eerlijke bijdrage van grote vermogens en multinationals
Vooruit vindt dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen. Solidariteit is krijgen naar noden, maar ook bijdragen naar vermogen. Dat betekent dat grote vermogens en multinationals – de heel brede schouders – ook hun faire bijdrage moeten doen aan de welvaartsstaat waar zij deel van uitmaken.
Daarom hebben wij met Vooruit een jaarlijkse solidaire heffing ingevoerd op effectenrekeningen van meer dan 1 miljoen euro. Vooruit pleit ervoor om die taks te verdubbelen en uit te breiden naar financieel vermogen dat niet op een effectenrekening staat.
Voor Vooruit kan het evenmin dat multinationals minder belastingen betalen dan onze KMO’s en hen zo wegconcurreren. Daarom heeft Vooruit de voorbije jaren mee de internationale minimumbelasting op multinationals ingevoerd.
Daardoor betalen deze nu minstens 15% belasting op hun wereldwijde winsten. In de toekomst wil Vooruit dat internationale tarief optrekken naar 25%. Zo betalen multinationals dezelfde tarieven als lokale buurtwinkels.
Een laatste voorbeeld van hoe Vooruit de sterkste schouders de zwaarste lasten wil laten dragen, is onze strijd voor een overwinstbelasting. Sommige grote bedrijven maken buitensporige winsten die op geen enkele manier in verhouding staan tot de kwaliteit van de geleverde goederen of diensten. Die overwinsten houden verband met een gebrek aan concurrentie op de markt of misbruik van een economische machtspositie.