Nieuws

In de spotlight: Meryame Kitir

Ronny Wolfcarius

Tuesday 04

May 2021 17:12

Meryame Kitir weet als geen ander hoe belangrijk het is om voor elkaar te zorgen en voor elkaar op te komen. Ze weet ook dat solidariteit niet aan de grenzen stopt. De taak van minister van Ontwikkelingssamenwerking is haar dan ook op het lijf geschreven. Tijd om haar beter te leren kennen. 

Meryame Kitir weet al van kindsbeen af hoe belangrijk solidariteit is. Al heel jong moest ze de zorg voor haar broertjes en zusjes opnemen. Op haar negentiende ging ze aan de slag in de Ford fabriek in Genk, waar ze al snel vakbondsgedelegeerde werd. Om op te komen en te zorgen voor de arbeiders. Iets waar de socialisten toen ook al sterk in waren. Al gauw ruilde Meryame dan ook de lopende band voor een plaatsje in de Kamer. En nu is ze minister van Ontwikkelingssamenwerking en Grootstedenbeleid. 

Solidariteit stopt niet aan de grenzen

“Een taak die me op het lijf geschreven is”, zegt Meryame. “Solidariteit stopt niet aan de grenzen. Als corona iets duidelijk heeft gemaakt, is het dat mensen kwetsbaar zijn. Dat virus heeft de ongelijkheid nog vergroot. Met ontwikkelingshulp kan je mensen versterken en zorgen dat ze in hun eigen regio hun plan kunnen trekken. We hebben er dus allemaal baat bij om solidair te zijn.“

Die solidariteit wil je nu ook versterken door de regeling voor patenten aan te pakken. Waarom doe je dat?

De wereld was nooit gericht op zo veel productie in zo weinig tijd. Opeens moeten we héél veel van hetzelfde produceren: met name vaccins die ons allemaal gezond houden en beschermen tegen dit virus, en ons weer onze vrijheid bezorgen. En dat vraagt ontzettend veel: niet alleen wat de productie betreft, maar ook de capaciteit, of met andere woorden de ruimte en de middelen om dat te doen. In het Westen is dat al een probleem, dat hebben we gezien de voorbije maanden, maar op vele andere plaatsen in de wereld is dat nog een groter probleem. Dat is niemands schuld, maar een gevolg van het systeem. Verdeling blijft achter - zowel door gebrekkige productie als aankoopmogelijkheden van landen. Het systeem - dat normaal gezien werkt - werkt nu niet.  

Natuurlijk heb ik ook minder leuke momenten gekend in mijn leven, maar ook die periodes kan je gebruiken om sterker te worden als persoon wanneer je eruit leert

We moeten ons durven afvragen of dit een menselijke situatie is. Kunnen wij ons veroorloven dat dit systeem niet werkt? En dan is het antwoord heel simpel: nee, dat kunnen wij ons niet veroorloven. Om de simpele reden dat wij pas veilig zullen zijn, als ook iedereen veilig zal zijn. Als iedereen dat vaccin ingespoten krijgt. Dat is in ieders belang, en dus ook het onze. Door de regeling voor patenten te herzien, zorgen we ervoor dat de wereldwijde vaccinatie een stroomversnelling krijgt.

Deze week vraag je ook extra aandacht voor fair trade. Wat moeten we daaronder verstaan?

Fair trade is eigenlijk niet anders dan op een eerlijke manier loon naar werken krijgen. En als dat nog eens gebeurt op een duurzame manier, is dat een win-win. Dat geldt hier, maar ook voor de boer ergens in een land ver van ons. Dat is een kwestie van sociale rechtvaardigheid - van vooruit kunnen in het leven als je je best doet - én zorg dragen voor onze planeet.

Dat is iets waar ik hier bij ons al mijn hele leven voor strijd. Fair trade is eigenlijk de verlenging van de gedachte op het domein waar ik verantwoordelijk voor ben nu. 

Hier bij ons wil ik ook de consument daar veel bewuster van maken. Mensen denken vaak alleen aan koffie en bananen. Het is echt zoveel meer. Dat is de mentale switch die we nog meer moeten maken in onze hoofden hier. 

Ik wil consumenten hier doen inzien dat je daardoor niet alleen de boer, of de katoenplukker, of de arbeider in een ver land mee vooruit helpt, maar gewoon ook meteen onszelf. Want zo dragen we zorg voor de planeet, we versterken ook mensen daar om vooruit te kunnen en daar een leven uit te bouwen.

Laten we het dan even over jezelf hebben. Wat is voor jou volmaakt geluk?

Het belangrijkste voor mij is dat niet alleen ik in een goede gezondheid verkeer, maar ook de mensen rondom mij. Daarnaast ben ik gelukkig dat ik in een land leef waar er bijzonder veel vrijheden zijn, en specifiek de vrijheid om een mening te kunnen uiten. 

Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd

Wat is je grootste angst?

Ik ben heel bang dat we op een dag in een samenleving wakker worden waar de verharding en de verzuring hebben gewonnen van het luisteren en praten met elkaar. We zien nu al de eerste symptomen van zo’n maatschappij met de vereenzaming in alle lagen van de bevolking en mensen die rare dingen doen uit angst en/of onwetendheid. 

Welke karaktertrek vind je het meest irritant bij jezelf?

Ongeduldig zijn. 

Welke karaktertrek vind je het meest irritant bij anderen?

Personen die niet eerlijk zijn. 

Welk levend persoon veracht je?

Ik ben bijzonder boos op de mensen die de aanslagen hebben gepleegd in Brussel en Zaventem. Enerzijds omdat ze zoveel slachtoffers op hun geweten hebben en anderzijds omdat ze ervoor hebben gezorgd dat onze maatschappij, die jaren heeft gewerkt aan verdraagzaamheid en tolerantie, barsten kreeg. Ik ben opgegroeid in een traditionele mijnwerkersfamilie; in een samenleving waar iedereen gelijk was en geen vragen werden gesteld bij iemands afkomst. Wat voor mij jaren een soort van evidentie was, blijkt nu opnieuw onder druk te staan. 

Solidariteit stopt niet aan de grenzen. Als corona iets duidelijk heeft gemaakt, is het dat mensen kwetsbaar zijn. Dat virus heeft de ongelijkheid nog vergroot

Waar heb je het meeste spijt van?

Spijt is iets waar ik mijn rug naar tracht te keren. Natuurlijk heb ik ook minder leuke momenten gekend in mijn leven, maar ook die periodes kan je gebruiken om sterker te worden als persoon wanneer je eruit leert. Het leven is te kort om echt veel spijt te hebben. 

Wanneer en waar was je het gelukkigst?

Ik was enorm gelukkig toen ik de eerste keer de sleutel omdraaide in het slot van mijn eigen appartementje. Het is een ongelooflijk tof gevoel om na een lange dag ergens te komen waar je je echt thuis voelt. 

Wat is je grootste prestatie?

Dat ik van laaggeschoolde fabrieksarbeider helemaal ben opgeklommen naar de functie van minister. Ik had nooit gedacht dat ik dit allemaal zou mogen meemaken met zoveel steun van familie, vrienden, collega’s, alle mensen die in mij geloven en natuurlijk ook kiezers. 

Wat is je dierbaarste bezit?

Vroeger had ik misschien mijn gsm gezegd, maar nu koester ik de hechte band met mijn vrienden en familie heel erg.

Wat is je meest typerende eigenschap?

Ik ben bijzonder recht voor de raap en als ik iets wil dan ga ik er voor 1000 procent voor. Ik geloof dan ook: wat gaat niet bestaat niet. 

Wie zijn je favoriete auteurs?

Ik ben een grote fan van Tom Lanoye. Niet alleen door de manier waarop hij zorgvuldig zijn woorden kiest, maar ook door de verwerking van een maatschappelijke boodschap die weken nadat ik het boek heb uitgelezen nog steeds nazindert. 

Ik had nooit gedacht dat ik dit allemaal zou mogen meemaken met zoveel steun van familie, vrienden, collega’s, alle mensen die in mij geloven

Wie zijn je helden?

Mijn papa, die zijn thuisland heeft verlaten om een beter leven te schenken aan zijn kinderen. Hij heeft niet alleen financieel alles op alles gezet om het voor ons zo goed mogelijk te hebben, maar was ook een lieve en rustige man op wie we altijd konden rekenen voor goede raad en begrip. 

Hoe luidt je kernspreuk?

Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd.

Meer weten over Meryame Kitir? Volg haar via Facebook. 

 


Ga naar Nieuws Vooruit
Over de Auteur

Ronny Wolfcarius

Deel dit artikel met je vrienden.