In de spotlight: Hannelore Goeman

Hannelore, waarom ben je eigenlijk in de politiek gestapt? 

Als je dingen wil veranderen, moet je iets doén. Ik zie voortdurend problemen die mij raken: kinderen die zonder boterhammen naar school moeten, mensen die financieel aan de grond zitten, jongeren die worden afgerekend op hun afkomst. Ik kan mij daar niet gewoon bij neerleggen. Dan wil ik zoeken naar oplossingen. En ik geloof dat politiek daarmee het verschil kan maken, door zo’n problemen echt aan te pakken. Dus ik ben in de politiek gestapt om iets te doén, om te proberen dingen te veranderen, beter te maken, in plaats van aan de zijlijn te staan roepen hoe alles anders moet.

We zijn nu Vooruit. Wat betekent Vooruit eigenlijk voor jou? 

Vooruit, dat is voor mij een gedeelde ambitie, een ploeg met een plan: iedereen een eerlijke kans geven om vooruit te raken in het leven. 

Hoe zie jij de weg Vooruit? 

Als een weg met sterk onderwijs, betaalbare gezondheidszorg en een eerlijk inkomen voor iedereen.  

Wat is voor jou vandaag de grootste maatschappelijke uitdaging? 

Het heersende klimaat van wantrouwen en angst en hoe dat te keren. Angst en wantrouwen, bewust opgeklopt door rechtse politici, zijn een vruchtbare voedingsbodem gebleken voor verzuring, wij-zij denken en haat. Je merkt gewoon hoe veel mensen ook steeds vatbaarder zijn voor extreme ideeën en fake news. Dat is niet alleen een gevaar voor de democratie, het maakt het ook zoveel moeilijker om redelijk beleid te voeren rond de échte problemen van deze tijd: ongelijkheid, klimaatbeleid en discriminatie. 

Wanneer en waar was je het gelukkigst? 

Toen ik hoorde dat ik zwanger was. Ik kijk heel erg uit naar de geboorte van ons eerste kindje.

Wat is je dierbaarste bezit? 

Mijn goede gezondheid, daar ben ik zo ontzettend dankbaar voor. Ik ken genoeg mensen die worstelen met hun gezondheid om te weten hoe zwaar het is als je lichaam niet meewil of het psychisch niet goed gaat. 

Wat is voor jou het dieptepunt van ellende? 

Een gevoel van onmacht. Ik kan mij écht slecht voelen wanneer ik onrecht en miserie zie waar ik zelf niet onmiddellijk iets aan kan doen: beelden van kinderen in Syrië, een vriend die ziek wordt of een bedelend gezin in de metro. Dat komt keihard binnen, maar tegelijk is dat altijd een reminder waarom ik doe wat ik nu doe. 

Brave meisjes komen in de hemel, stoute meisjes komen overal

Wat is je meest typerende eigenschap? 

Enthousiasme. Ik ben gezegend met een stevige portie levensvreugde die mij telkens opnieuw de goesting en energie geeft om mij helemaal te smijten voor de dingen die ik belangrijk vind, in de politiek en daarbuiten. En andere mensen steek ik daarmee graag aan. 

Wie zijn je favoriete auteurs? 

Ilja Leonard Pfeijffer. Ik was al grote fan van zijn eerste grote succesroman, La Superba, maar heb zijn laatste werk, Grand Hotel Europa, letterlijk verslonden. Een cocktail van onderwerpen die mij interesseren  - migratie, geschiedenis, kunst en uiteraard, de liefde! - in een prachtige taal, overgoten met een scheut filosofie. Héérlijk!

Wie zijn jouw helden? 

Jacinda Adern. Dat is echt een voorbeeld. Zo sterk hoe ze als vrouwelijke politica bewijst dat je leiderschap en ambitie perfect kan combineren met gevoeligheid en empathie. En Stacey Abrams, de Amerikaanse politica die zich de voorbije jaren tomeloos heeft ingezet om vooral Afro-Amerikaanse kiezers te overtuigen zich te laten registreren voor de verkiezingen in Georgia. En zo ook echt het verschil heeft gemaakt bij de recente presidentsverkiezingen. Ik ben ongelooflijk onder de indruk van haar engagement om elke stem te laten horen, ook zonder zelf op een lijst te staan. 

Welke karaktertrek vind je het meest irritant van jezelf? 

Ik ben nogal slordig, waardoor ik veel te vaak dingen kwijt raak en daar dan gênant lang naar moet zoeken.

Welke karaktertrek vind je het meest irritant bij anderen? 

Arrogantie en egoïsme.

Welke verleiding kun je niet weerstaan? 

Dansen op hits uit de jaren 90. En dame blanche als dessert. 

Welk levend persoon veracht je? 

Ik heb een absolute hekel aan Donald Trump. Trump is voor mij hét toonbeeld van een zelfingenomen macho die vrouwen vooral als ‘accessoire’ en/of seksobject ziet. En als president het compleet tegenovergestelde van wat ik van een goed politicus verwacht: ik vind hem de belichaming van het ieder-voor-zich denken, iemand die enkel rijdt voor een elite en mensen beledigt. Politici moeten problemen oplossen in plaats van ze te creëren. 

Waarvan heb je het meeste spijt? 

Ik vind dat ik weinig reden heb om met spijt in het leven te staan: ik ben heel dankbaar voor het feit dat ik altijd kansen heb gekregen, dat ik mij omringd voel door geweldige mensen en dat ik de eer heb om elke dag te vechten voor onze idealen, op de eerste rij in het parlement. 

Hoe luidt je kernspreuk? 

Brave meisjes komen in de hemel, stoute meisjes komen overal.

 

Meer weten over Hannelore Goeman? Volg haar via Facebook. 

Ga naar Nieuws Vooruit