Werken moet lonen

Als het leven duurder wordt, moeten de lonen ook omhoog

Als we het belangrijk vinden dat zo veel mogelijk mensen aan het werk zijn, moet werken ook meer lonen. Het verschil tussen werken en een uitkering moet dus voldoende groot zijn. Want als dat niet zo is, waarom zou je dan elke dag aan het werk gaan? Mensen liggen wakker van hun facturen. En willen op het einde van de maand iets leuks kunnen doen. Vooruit wil dat wie werkt daar ook duidelijk beter voor beloond wordt.

We hebben met deze federale regering al heel wat gedaan: de minimumlonen voor de eerste keer sinds 2008 verhoogd. De minimumpensioenen verhoogd tot €1640, ook voor zelfstandigen. De werkbonus versterkt en de automatische loonindexering onverkort toegepast. Want met ons erbij: geen indexsprongen! Iets wat wel gebeurde in de vorige regering zonder socialisten. Voor ons moeten lonen meestijgen met de kosten voor het dagelijkse leven, punt aan de lijn. 

Wij vinden daarnaast ook dat lonen boven de index uit moeten kunnen stijgen. In economische sectoren die goed boeren, moet collectief onderhandeld kunnen worden over loonsverhogingen bovenop de automatische indexering. De beperkingen die de vorige rechtse regering heeft opgelegd aan de loonnormwet moeten dus worden teruggedraaid, zodra daar een meerderheid voor gevonden kan worden. 

Elk zijn deel is niks te veel

Werken moet netto meer lonen. De lasten op werk zijn te hoog en die op vermogen te laag. Om dat te veranderen is een grote fiscale hervorming nodig. Vandaag betaalt een grote groep hardwerkende mensen te veel belastingen omdat een kleine groep multinationals en grote vermogens er te weinig betalen. Vooruit wil een verschuiving doorvoeren van belasting op arbeid naar belasting op vermogen. Het kan niet dat wie voor Volvo werkt 50% belastingen betaalt op zijn loon, terwijl de aandeelhouders van Volvo 0% belastingen betalen op de meerwaarde die ze realiseren op hun aandelen. 

Een euro is een euro. Inkomen is inkomen. Een inkomen uit vermogen moet op dezelfde manier belast worden als inkomen uit werk. En wanneer inkomsten uit vermogen eindelijk eerlijk belast worden, kan de belasting op werk vanzelf naar beneden.

We helpen meer mensen aan het werk 

Om onze welvaartsstaat sterk en gezond te houden, moeten we de werkzaamheidsgraad optrekken naar 80%. Hoe minder inactieven en werkzoekenden en hoe meer werkenden, des te beter voor de welvaartsstaat. Maar dat is niet alleen goed voor onze welvaart maar kwalitatief werk is ook goed voor mensen. Wij geloven dat iedereen zijn deel wil doen, een stukje wil bijdragen, zich nuttig wil maken, anderen helpen. Een job geeft voldoening, sociale erkenning en zelfrespect. Daarom is een job zo belangrijk voor een mens.

Om meer mensen aan het werk te krijgen, moeten we anders durven kijken naar de werking van de VDAB. In Vlaanderen is er een fikse mismatch tussen wat werkgevers verwachten en waar werkzoekenden voor opgeleid zijn. Zo raken veel openstaande jobs niet ingevuld terwijl er tegelijkertijd veel gekwalificeerde werklozen zijn.  Willen we zo veel als mogelijk mensen aan het werk krijgen, is een striktere begeleiding nodig. Zodat iedereen zijn deel kan doen. Iedereen krijgt recht op een individueel traject naar werk met persoonlijke begeleiding met stages en opleidingen.

Het sluitstuk van een sterk activeringsbeleid is de basisbaan. Wie na 2 jaar intensieve begeleiding nog geen job heeft gevonden, garanderen we werk met een basisbaan; een volwaardige job aan het minimumloon met opbouw van sociale rechten.

We nemen de drempels naar werk weg

Als we zoveel mogelijk mensen aan het werk willen, moeten we mensen daar natuurlijk ook bij ondersteunen. Deze Vlaamse regering heeft de voorbije jaren ons openbaar vervoer en  onze kinderopvang in een zware crisis gestort. Bushaltes verdwenen en kinderopvang is onbetaalbaar. Willen we dat mensen zonder zorgen aan het werk kunnen, moeten we investeren in sterk en betaalbaar openbaar vervoer. En een plaats in de kinderopvang voor elk kind. 

Een betere work-life balance 

Ten slotte moet het werk dat mensen in ons land doen van goede kwaliteit zijn. Goede arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden is waar werkende mensen recht op hebben. De werkdruk moet redelijk zijn, er moet een goed evenwicht zijn tussen werk- en privéleven en de omgeving waarin mensen werken moet aangepast en aangenaam zijn. 

Wij hebben al heel wat stappen vooruit gezet met onze arbeidsdeal. De arbeidsdeal verhoogt de vrijheid van mensen om de verhouding tussen werk en privé naar eigen inzichten te regelen. Zo verplichte we bedrijven om afspraken te maken rond beschikbaarheid na de werkuren, moeten uurroosters sneller gemaakt worden en krijgen co-ouders de mogelijkheid om werkregimes wekelijks af te wisselen.  Zo kregen werkende mensen meer mogelijkheden om werk en privé te combineren.

Maar het werk is nog niet af. We maken werk werkbaarder door bedrijven met veel langdurig zieken zwaarder te straffen en ondersteunen hen tegelijkertijd financieel en met expertise om slecht management, onnodig zwaar fysiek werk en onnodig complexe processen te elimineren. Daarnaast strijden we voor een betere work-life balans. Dat doen we door het ouderschapsverlof uit te breiden en een tijdrekening in te voeren.