Vooruit met mentaal welzijn: een verhaal van verbinding, betekenis en veerkracht (verslag webinar)

(stad antwerpen)

https://www.dropbox.com/s/0a2vq83380welrp/pexels-quang-anh-ha-nguyen-884977.jpg?dl=0

Webinar ‘Vooruit met…Mentaal Welzijn’, 3 juni

Mentaal welzijn voor, tijdens en na Corona: een verhaal van verbinding, betekenis en veerkracht

Ondanks het zwoele (terrasjes)weer, vonden toch heel wat geïnteresseerden de weg naar hun computerscherm en onze ‘Vooruit met…’-webinar over ons mentale welbevinden in Corona-tijden. Nu ja, wel-bevinden…De sprekers uit academische, medische en therapeutische middens vonden elkaar naadloos: verbinding tussen mensen is dé sleutel om mentaal gezond te blijven, ook en zeker in deze barre tijden.

Het was Saïda El Fekri, lid van ons Dagelijks Bestuur, en drijvende kracht achter Safe Space (een veilige praat-en ontmoetingsruimte voor wie nood heeft aan een luisterend oor), die het initiatief nam om eens goed van gedachten te wisselen over ons mentale welzijn in deze bizarre tijden. Het werd een boeiende webinar met razend interessante gasten.

Moderator Karl Apers begon de avond met een Facebook-citaat van de flamboyante Amerika-correspondent Björn Soenens van de Openbare Omroep. Die postte enige tijd geleden: “Eén ding is sowieso zonneklaar gebleken: mensen hebben mensen nodig. Gewoon, zomaar. Connectie, contact, verbinding. De kern van de mens werd tijdens de pandemie acuut bedreigd. Zonder dat verdort en verstuift het leven en de samenleving. (…)  

Dit is dus een uitstekend moment om met groot enthousiasme al ons falen aan te pakken. Creatief te zijn, niet te wachten op een ander, of op de officiële instanties. Zelf de mouwen op te stropen. Met de vinnige kracht van de noodzaak. Er is geen beter ogenblik dan nu. En intussen: let us be more kind to each other.” Het bleek de rode draad te worden door zowat alle betogen.

Spoedarts, therapeut én auteur Alain Mahjoub schreef net voor de pandemie een fijn en zeer  lezenswaardig boek (“Jij bent, dus ik ben”, Uitgeverij Polis) over die grote nood aan (meer) verbinding tussen mensen. In de ratrace veroorzaakt door het neoliberalisme zijn we de anderen én onszelf kwijtgeraakt, en dat heeft nefaste gevolgen voor ons geestelijk welzijn, betoogde hij. “Wij mensen zijn gemeenschapsdieren,” stelde hij, “en we moeten terug naar die essentie. Dat heeft de pandemie - die uitbrak vlak na de publicatie mijn boek - ons ten overvloede geleerd.” Volgens Mahjoub is de nood aan betekenis in ons bestaan fundamenteel voor een gelukkig (mentaal) leven, en die putten we niet uit een vluchtig bestaan vol (sociale)mediabagger, ook al komen uit die (nieuwe) media ook wel mooie dingen. Zie de post van Soenens hierboven, zie ook de manier waarop we in tijden van social distancing en mondmaskers toch met elkaar konden - en soms léérden - communiceren.

Professor Patricia De Vriendt (UGent) sloot zich daarbij aan. Zij bevroeg met haar onderzoeksgroep enkele duizenden mensen tijdens de pandemie, en kwam tot gelijkaardige conclusies. Ze stelde vast dat sommige groepen extra getroffen werden door corona: alleenstaande (oudere) vrouwen, en studerende jongeren, bijvoorbeeld. Voor nagenoeg iedereen werd het wegvallen van ontspanning, van plezier, na verloop van tijd problematisch. Ze gaf als voorbeeld onze ervaring met het fenomeen ‘winkelen’, dat van iets prettigs in normale tijden, tijdens de lockdowns evolueerde naar iets puur functioneels, wat ons niet bepaald gelukkiger maakte. Ook zij pleitte voor het behoud en het stimuleren van betekenisvolle activiteiten, en dé les voor haar is dat er vooral nood is aan meer maatregelen op maat, die door de mensen makkelijker begrepen en daardoor automatisch ook vlotter gerespecteerd worden.

Myriam Belkadi, klinisch psychologe verbonden aan Safe Space, getuigde over haar vele Corona-babbels, vooral met vrouwen, jongeren en (kleine) kinderen. “Het gesprek an sich werkte vaak al therapeutisch”, zei ze, “erover kunnen pràten werkt zonder meer bevrijdend.” En dat gesprek voeren met de kleinsten was best uitdagend, én soms hilarisch, getuigde ze: hoe onzichtbaar het virus ook is, in de wereld van de kinderen lééft het echt. De beelden van de “covid-monstertjes” kwamen geregeld terug in hun verhalen. Myriam prees overigens de stedelijke ondersteuning: het stadsbestuur, en met name Schepen van Sociale Zaken Tom Meeuws waren van bij het begin van de pandemie sterke partners: Antwerpen Helpt, de Corona-babbels, en nog veel meer: men zat niet stil, men zocht de mensen op. Verbinding dus, ook hier, betekenis, en veerkracht.

Aan het eind van zijn boek zegt Mahjoub: de eenentwintigste eeuw zal spiritueel zijn of niet zijn. Het goede leven begint (en eindigt) bij verbondenheid. En, niet onbelangrijk: vrouwen zijn daarbij een bepalende, verbindende factor. Vrij vertaald: de eenentwintigste eeuw zal sociaal zijn of niet zijn.

Vooruit dus, met ons mentale welzijn!

Op 30 juni is er een (vervolg)-webinar: aan de vooravond van de zomervakantie praten we met een aantal andere boeiende gasten onder het motto ‘Vooruit Met… Vrije Tijd en Vakantie voor Iédereen’. Meer info volgt. Stay tuned!