Vanaf mijn studententijd zet ik mij al in tegen de sociale ongelijkheid in onze samenleving, eerst als vakbondsafgevaardigde, daarna als vrijwilliger en nu als volksvertegenwoordiger. Deze lijn trek ik verder door in de politiek. Ik kijk enorm op naar Emma Gonzalez. Drie jaar geleden was ze nog een gewone tiener op een middelbare school ergens in Florida tot ze na een verschrikkelijke schietpartij háár speech gaf. Van één meisje tegen miljoenen wapens tot de ‘Never Again Movement’, een massabeweging voor het recht op veilig leven. Emma werd de stem van een hele generatie jongeren die hun recht opeisen om zonder angst naar school te gaan. 

Ze doet me erg denken aan een dertienjarige versie van mezelf die niet kon begrijpen waarom er wel geld was voor kernwapens maar niet voor armoedebestrijding. De geboorte van mijn politieke drijfveer. ‘Achter de wolken schijnt de zon’ is mijn levensmotto. Mijn persoonlijke motivatie is om te blijven streven naar een wereld waarin iedereen de steun en zorg krijgt die hij of zij nodig heeft. Ook al zie je de zon niet schijnen door de wolken, ze is er toch… en als er geen wolken zijn, dan kan je me vinden met een goed boek in de schaduw van mijn appelboom. 

Mijn grootste klein gelukje? Een vet dansfeestje en achteraf een kop warme chocolademelk met een grote toef crème fraîche.

Al het nieuws over Anja Vanrobaeys.