Vaccinatie-geluk: Berchems dubbelportret van Ronny De Bie en Karl Apers

(stad antwerpen)

https://www.dropbox.com/s/xf06fbhd86jy6uh/vaccinatievreugde.jpg?dl=0

En graag nog deze foto net voor titel: 'na de vaccinaties':

https://nieuws.vooruit.org/ronny_de_bie_gelukkig_leven_na_vaccinatie

Ronny De Bie werkt al 35 jaar voor AGFA-Gevaert. Het voorbije jaar deed hij dat voor het eerst van thuis uit. Stilzitten is nooit zijn ding geweest. “Toen ik vijf was, ben ik bij de turnkring gegaan. Nu werk ik nog steeds achter de schermen mee. Vroeger startte ik in de wijk het buurtcomité mee op. In normale tijden trek ik nog steeds mee het buurtfeest en verdeel ik op het lentefeest potgrond en bloemen. Ik ben een bekende voor zowat iedereen. Ik heb echt nood aan sociaal contact. Dat is mijn drijfveer!”

Eind jaren tachtig werd hij lid van de partij en ging hij rond als bode. In 2012 was hij districtsschepen voor cultuur en feestelijkheden. “Dat was een heerlijke tijd. Twee jaar lang bezocht ik alle feestjes in de buurt.” Als hij niet op pad is, vinden we Ronny in één van zijn twee stamcafés. Of in de Berchemse Districtsraad, waar hij zetelt voor het kartel Vooruit-Groen.

Ronny is het afgelopen jaar in beperkte mate wel mensen blijven zien. “Buiten natuurlijk. Gelukkig kon dat nog.” Vergaderingen gingen online door, zowel voor het werk als voor de fractie, maar dat is lang niet hetzelfde. 

Zijn dagritme veranderde. “Ik begon de dag alsmaar vroeger sinds de eerste lockdown. Vanaf het ochtendgloren werkte ik goed door zodat ik in de namiddag al eens vroeger kon stoppen om dan met mijn andere activiteiten bezig te zijn. Dat is wel fijn.”

Na de vaccinaties wordt het veiliger

Ronny kreeg zijn eerste prik en wacht nu op zijn tweede. Voor hem is het duidelijk dat het eerst veiliger wordt om uiteindelijk weer het goede en gelukkige leven te leiden. Hij is mantelzorger voor zijn moeder en hij heeft zijn schoonmoeder tijdens corona nauwelijks gezien. Hij hoopt om snel weer samenkomsten voor iedereen te organiseren.

Hij heeft met vrienden al enkele terrasjes gedaan en kijkt verder uit naar het publieke leven met zijn gezin. “Hopelijk kunnen we binnenkort ook weer naar het theater. Dat deden we altijd met het ganse gezin. Allereerst ga ik met mijn dochter naar de musical 40-45 kijken. Zodra het mag, gaan we zeker ook uit eten met z’n allen. Mijn vrouw en ik zijn 29 jaar getrouwd. Dat verdient een feestje!”

“Van de ene ‘lockdown’ in de andere”

Karl Apers, die andere Berchemnaar,  werkt achter de schermen in de politiek. Sinds zijn studies verliet hij Antwerpen nooit meer. Hij is tolk van opleiding en startte ook als tolk in het parlement. Later maakte hij de overstap naar de media en werd hij politiek journalist. Op ATV presenteerde hij jarenlang ‘Wakker op Zondag’, De Zevende dag op z’n Antwerps, zeg maar. Nadien besloot hij richting politiek te gaan: “Enkele jaren geleden vond ik het tijd voor een nieuwe uitdaging. Ik werk nu op het kabinet van Antwerps schepen Tom Meeuws (Vooruit).”

Hij rolde vorig jaar als het ware van de ene lockdown in de andere. “Ik brak mijn heup eind januari en zat daarom thuis te revalideren. Toen ik hersteld was, moesten we allemààl binnen blijven… Ik ervoer het gebrek aan direct sociaal contact als ingrijpend en moeizaam, privé en professioneel. En dat digitaal vergaderen, dat heeft zeker voordelen, al kijk ik toch uit naar het informeel contact voor en na bijeenkomsten!” Hij werkt mee aan een beleidsplan voor de Antwerpse moskeeën. “Ik belde en mailde verder, maar ik legde veel moeilijker contacten dan wanneer ik ter plaatse ging. Na verloop van tijd kon ik gelukkig weer af en toe fysiek op bezoek.”

Hoogmis van de solidariteit

De dag na zijn verjaardag, op elf mei, kreeg hij zijn eerste vaccin. Karl beschouwt het als een laat cadeau: “Ik vond het best een emotioneel moment, een soort hoogmis van de solidariteit. Je doet het immers niet voor alleen jezelf, maar ook voor je naasten.” 

Organisatorisch grenst een vaccinatiecentrum aan het onwaarschijnlijke, zegt hij: “Je kan het - een beetje - met stemmen vergelijken. Je doet je burgerplicht, het is zonder onderscheid des persoons en iedereen komt op haast ceremoniële wijze samen. Er heerst een bijzonder solidair en positief gevoel.”

Echt sociaal contact

Zijn vrouw en hij koesteren een grote liefde voor Frankrijk. “We gaan geregeld naar Koksijde - omdat familie van ons daar een optrekje heeft – en als we daar zijn, kunnen we het meestal niet laten even de grens over te wippen, gewoon om het gevoel te hebben daar opnieuw te zijn. Je bent trouwens in geen tijd aan de mooie Côte d’Opale, met het prachtige Cap Blanc Nez…” 

Hij droomt van een sociaal leven zoals vroeger: “Ik hoef niet meer iedere avond op café te gaan, maar een terrasje doen, uit eten gaan en uitstapjes van enkele dagen komen zeker weer op het menu. Naar…Frankrijk, natuurlijk!”

Karl zou het jammer vinden mocht onze toekomst zo digitaal blijven, besluit hij: “Ik heb verschillende webinars gemodereerd, onder andere over participatie. Iedereen is op het afgesproken uur aanwezig en ze zijn makkelijker te organiseren dan fysieke bijeenkomsten, maar je mist die echt menselijke, warme, sociale contacten. Dat gevoel zal iedereen wel herkennen!”